ಬಾಗಿಲನು ತೆರೆದು ಸೇವೆಯನು ಕೋಡೂ ಹರಿಯೆ
ಕೂಗಿದರು ದ್ವನಿ ಕೇಳಲಿಲ್ಲವೇ ನರಹರಿಯೆ
ಪರಮಪದದೊಳಗೆ ವಿಷಧರನ ತಲ್ಪದಲಿ ನೀ
ಸಿರಿಸಹಿತ ಕ್ಷಿರವಾರಿಧಿಯೂಳಿರಲು
ಕರಿರಾಜ ಕಷ್ಟದಲಿ ಆದಿಮೂಲ ಎಂದು
ಕರೆಯಲಾಕ್ಷಣ ಬಂದು ಒದಗಿದೆಯೂ ನರಹರಿಯೆII ೧II
ಕಡುಕೋಪದಿ೦ ಖಳನು ಖಡುಗ ಕೈಯಲಿ ಪಿಡಿದು ನಿ
ನ್ನೋದೆಯನೆಲ್ಲಿಹನೆ೦ದು ಕ೦ಬವನು ಜಡಿಯೆ
ದೃಢಭಕುತಿಯಿ೦ ಶಿಶುವು ಬಿಡದೆ ನಿನ್ನನು ಭಜಿಸೆ
ಸಡಗರದಿ ಸ್ತ೦ಭದಿ೦ದೂದೆಡೆ ನರಹರಿಯೆ II೨ II
ಯಮಸುತನ ರಾಣಿಗಕ್ಷಯವಸನವನಿತ್ತೆ
ಸಮಯದಲಿ ಅಜಮಿಳನಪೂರೆದೆ
ಸಮಾಯಾಸಮಯವು೦ಟೆ ಭಕ್ತವತ್ಸಲ ನಿನಗೆ
ಕಮಾಲಾಕ್ಷ ಕಾಗಿನೆಲೆಯಾದಿ ಕೇಶವನೆ II೩ II